Welkom bij De emigratie generatie!

De emigratie generatie verzamelt de levensverhalen van mensen die in andere landen geboren werden, de meesten al lang geleden. Hoe was hun kindertijd op een andere plek in de wereld? Waarom en wanneer en hoe kwamen ze naar Utrecht. Op welke manier lukte het hen om hun draai hier te vinden? De komst van mensen van overal naar onze stad, wij zien dat als gezamenlijke geschiedenis. En na alle jaren weten we ook: van deze verhalen kunnen we heel wat leren.

Meer over ons

Het laatste nieuws van De emigratie generatie…

Onze verhalen op UtrechtAltijd

Erfgoed Verbindt!

Bedankfeest voor de vrijwilligers

Evert Calor

Mijn naam is Evert Calor. Ik ben geboren in 1950 in Paramaribo en kwam naar Utrecht in 1971. Ik ben getrouwd met Ilsemarie en we hebben twee kinderen, Samora en Naima, en twee kleinkinderen, Dominique en Miguel.

In mijn jeugd in Paramaribo speelde ik vaak met mijn vriend Roy en droomde ik ervan om piloot te worden. Na mijn middelbare school kreeg ik een Nederlandse studiebeurs en vertrok ik naar Utrecht om geologie te studeren.

Meer verhalen

Meedoen

De emigratie generatie kan niet bestaan zonder de vele Utrechters met wie we samen werken. Onze vertelopa’s en -oma’s die hun verhalen willen delen op school of in de buurt. Onze gastdocenten die het leuk vinden om met een schoolklas kinderen in drie lessen deze verhalen te ontdekken en optekenen. Onze vrijwilligers die meedenken, mee organiseren en meedoen bij onze activiteiten. En ook de wijkprofessionals die met ons samen kansen zien om educatieve ontmoeting mogelijk te maken.

Doe jij ook mee?
Klik op de rol die bij je past en lees er meer over.

“Bij De emigratie generatie mochten we alles zelf doen en dat vond ik heel leuk. Nu heb ik het echt geleerd.”

“De verhalen van de ouderen, die van over de hele wereld naar hier kwamen, die raakten me in mijn hart.” 

“Mijn verhaal blijft achter bij de kinderen, en straks bij mijn kleinkinderen. Ik wil iets goeds vertellen en ook de waarheid. Wat ik heb meegemaakt, dat heeft niet iedereen meegemaakt. Mijn ouders gingen dood toen ik 5 was en vele jaren later verhuisde ik naar Nederland. Dat was niet makkelijk. Maar ik ben er toch goed uitgekomen.” 

“De kinderen van nu groeien op in een andere tijd en graag geef ik hen waarden mee, als respect bijvoorbeeld. Wij spraken vroeger de ouderen aan met u. Als ik je of jij zei tegen mijn vader, zei hij; hee, ik heb niet met je op school gezeten! Er is altijd veel interesse bij de leerlingen als we op school gaan vertellen. Ik wil ze graag aan het denken zetten. Hoe willen wij met elkaar omgaan?” 

“Ik doe met mijn klas mee aan De emigratie generatie want ik vind het fantastisch dat de ouderen met de jongeren samen een mooi beeld maken van vroeger en van nu. Ze leren van elkaar. Bijvoorbeeld dat je soms moet struggelen om te bereiken wat je wil bereiken. Je kan alles wat je wil, ga ervoor!”